Rezerwaty
Rezerwat Bieniszew - utworzony w 1996 roku na obszarze 144,4 ha, w centralnej części Puszczy Bieniszewskiej. W obrębie obszaru chronionego występuje drzewostan liściasty o charakterze dąbrowy oraz grądu ubogiego. Wśród zadrzewień znajduje się wiele pomników przyrody. Porastają one bardzo zróżnicowany pod względem rzeźby terenu fragment puszczy. Runo leśne skrywa w sobie sześć gatunków roślin chronionych m. in. konwalijkę dwulistną, kokorycz wonną i turzycę pigułkowatą.
Obrzeżami rezerwatu biegnie zielony i czarny szlak dla turystyki pieszej oraz szlak rowerowy Kazimierz Biskupi - Konin.
Rezerwat Pustelnik - wyodrębniono go z obszaru Puszczy Bieniszewskiej, zajmuje powierzchnię 100,25 ha. Założony celem zachowania i ochrony naturalnych fragmentów lasów liściastych - łęgowych i grabowych, m. in. z dość licznie tu występującą w runie lilią złotogłów. Rezerwat obejmuje różne elementy krajobrazu, przyrody i kultury. Pośród lasów, jezior i polan na szczycie wzgórza Sowia Góra znajduje się klasztor oo. Kamedułów. U jego podnóża krzyżują się szlaki turystyczne biegnące z Konina, Kawnic i Kazimierza Biskupiego.
Rezerwat Złota Góra - zajmuje powierzchnię 123,87 ha. Wyodrębniony obszar chroni walory krajobrazowe oraz przyrodnicze najwyższego w powiecie konińskim wzniesienia - Złota Góra, o wysokości bezwzględnej 191 m n.p.m. Wzgórze porastają lasy dębowe i mieszane, przy czym kwaśna dąbrowa występuje tu na granicy zasięgu. Teren ten ma swój lokalny, zdrowotny mikroklimat, wynika to z nasadzonego drzewostanu sosny i jałowca.
Ze wzgórz roztaczają się przepiękne widoki na okolicę w kierunku dorzecza Warty. Na "Złotą Górę" prowadzą szlaki: żółty Brzeźno - Złota Góra i niebieski: Żychlin - Złota Góra - Wyszyna - Turek.
Rezerwat Mielno - powstał we wrześniu 1957 r., w granicach Puszczy Bieniszweskiej. Obszar rezerwatu wraz z otaczającym go lasem i łąkami obejmuje powierzchnię 94,00 ha. W jego sąsiedztwie znajduje się wzgórze o wysokości bezwzględnej 117 m n.p.m., na szczycie, którego usytuowany jest klasztor oo Kamedułów. Stworzono go w celu ochrony ptactwa wodnego i błotnego oraz stanowiska brzozy niskiej. Charakteryzuje go specyficzny mikroklimat. Posiada on w 70% gleby bagienne lub wody otwarte. Z uwagi na niski poziom wody w jeziorze cały obszar można traktować jako podmokły. Od strony zachodniej i południowej otoczony jest zalesionymi wzgórzami.
Rezerwat położony jest na terenie zlewni rzeki Warty. W najbliższym jego sąsiedztwie znajdują się mniejsze jeziora: Wściekłe, Skąpe i Głodowskie połączone ze sobą systemem rowów. Również i jezioro Mielno jest połączone rowem z jeziorem Gosławskim, dalej Pątnowskim i kanałem Morzysławskim z Wartą.
Duże wahania w poziomie wody przyczyniają się do zakłóceń w awifaunie występującej na terenie rezerwatu. Polegają one na opuszczaniu miejsc gniazdowania przez ptaki, dla których rezerwat założono.
Na szczególną uwagę zasługuje występowanie brzozy niskiej. W rezerwacie występują 24 gatunki drzew i 19 gatunków krzewów.
Obecnie najciekawszym zjawiskiem w rezerwacie jest postępujący proces "starzenia" się jeziora i sukcesja zbiorowisk roślinnych w jego obrębie zwiazana z zarastaniem tafli zbiornika, m. in. przez osokę aleosowatą i żabiściek pływający oraz stanowisko rzadkiego gatunku storczyka - lipiennika Loesela.
Granicą południową rezerwatu biegnie zielony szlak turystyczny Kawnice - Licheń, ścieżka rowerowa Kazimierz Biskupi - Konin oraz fragment ścieżki przyrodniczo - leśnej.
Rezerwat Sokółki - znajduje się na południowo - wschodnim skraju Puszczy Bieniszewskiej - zajmuje 240 ha powierzchni leśnej. Stanowi on pozostałość dawnych lasów Kazimierskich. Drzewostan stanowi grąd środkowoeuropejski, a także łęgi jesionowo - olszowe oraz jarzmiankowo - jesionowe. W bogatym runie leśnym znajdziemy m. in. wawrzynka wilczełyko i lilię złotogłów.
Skrajem rezerwatu biegnie edukacyjna ścieżka Przyrodniczo - Leśna.
Obrzeżami rezerwatu biegnie zielony i czarny szlak dla turystyki pieszej oraz szlak rowerowy Kazimierz Biskupi - Konin.
Rezerwat Pustelnik - wyodrębniono go z obszaru Puszczy Bieniszewskiej, zajmuje powierzchnię 100,25 ha. Założony celem zachowania i ochrony naturalnych fragmentów lasów liściastych - łęgowych i grabowych, m. in. z dość licznie tu występującą w runie lilią złotogłów. Rezerwat obejmuje różne elementy krajobrazu, przyrody i kultury. Pośród lasów, jezior i polan na szczycie wzgórza Sowia Góra znajduje się klasztor oo. Kamedułów. U jego podnóża krzyżują się szlaki turystyczne biegnące z Konina, Kawnic i Kazimierza Biskupiego.
Rezerwat Złota Góra - zajmuje powierzchnię 123,87 ha. Wyodrębniony obszar chroni walory krajobrazowe oraz przyrodnicze najwyższego w powiecie konińskim wzniesienia - Złota Góra, o wysokości bezwzględnej 191 m n.p.m. Wzgórze porastają lasy dębowe i mieszane, przy czym kwaśna dąbrowa występuje tu na granicy zasięgu. Teren ten ma swój lokalny, zdrowotny mikroklimat, wynika to z nasadzonego drzewostanu sosny i jałowca.
Ze wzgórz roztaczają się przepiękne widoki na okolicę w kierunku dorzecza Warty. Na "Złotą Górę" prowadzą szlaki: żółty Brzeźno - Złota Góra i niebieski: Żychlin - Złota Góra - Wyszyna - Turek.
Rezerwat Mielno - powstał we wrześniu 1957 r., w granicach Puszczy Bieniszweskiej. Obszar rezerwatu wraz z otaczającym go lasem i łąkami obejmuje powierzchnię 94,00 ha. W jego sąsiedztwie znajduje się wzgórze o wysokości bezwzględnej 117 m n.p.m., na szczycie, którego usytuowany jest klasztor oo Kamedułów. Stworzono go w celu ochrony ptactwa wodnego i błotnego oraz stanowiska brzozy niskiej. Charakteryzuje go specyficzny mikroklimat. Posiada on w 70% gleby bagienne lub wody otwarte. Z uwagi na niski poziom wody w jeziorze cały obszar można traktować jako podmokły. Od strony zachodniej i południowej otoczony jest zalesionymi wzgórzami.
Rezerwat położony jest na terenie zlewni rzeki Warty. W najbliższym jego sąsiedztwie znajdują się mniejsze jeziora: Wściekłe, Skąpe i Głodowskie połączone ze sobą systemem rowów. Również i jezioro Mielno jest połączone rowem z jeziorem Gosławskim, dalej Pątnowskim i kanałem Morzysławskim z Wartą.
Duże wahania w poziomie wody przyczyniają się do zakłóceń w awifaunie występującej na terenie rezerwatu. Polegają one na opuszczaniu miejsc gniazdowania przez ptaki, dla których rezerwat założono.
Na szczególną uwagę zasługuje występowanie brzozy niskiej. W rezerwacie występują 24 gatunki drzew i 19 gatunków krzewów.
Obecnie najciekawszym zjawiskiem w rezerwacie jest postępujący proces "starzenia" się jeziora i sukcesja zbiorowisk roślinnych w jego obrębie zwiazana z zarastaniem tafli zbiornika, m. in. przez osokę aleosowatą i żabiściek pływający oraz stanowisko rzadkiego gatunku storczyka - lipiennika Loesela.
Granicą południową rezerwatu biegnie zielony szlak turystyczny Kawnice - Licheń, ścieżka rowerowa Kazimierz Biskupi - Konin oraz fragment ścieżki przyrodniczo - leśnej.
Rezerwat Sokółki - znajduje się na południowo - wschodnim skraju Puszczy Bieniszewskiej - zajmuje 240 ha powierzchni leśnej. Stanowi on pozostałość dawnych lasów Kazimierskich. Drzewostan stanowi grąd środkowoeuropejski, a także łęgi jesionowo - olszowe oraz jarzmiankowo - jesionowe. W bogatym runie leśnym znajdziemy m. in. wawrzynka wilczełyko i lilię złotogłów.
Skrajem rezerwatu biegnie edukacyjna ścieżka Przyrodniczo - Leśna.