Jeziora Ślesińskie i Wąsosko-Mikorzyńskie – są pochodzenia polodowcowego typu rynnowego o znacznym wydłużeniu z południa na północ i dobrze rozwiniętej linii brzegowej. Choć mają bogatą infrastrukturę turystyczną, to dla amatorów deski z żaglem, ze względu na wąski układ z wysokim drzewostanem oraz szybko opadającym dnem, nie nadają się do uprawiania windsurfingu.
Jezioro Gosławskie – największe jezioro Ziemi Konińskiej (powierzchnia ok. 284 ha); zachodnio-wschodni układ jeziora oraz północne i zachodnie kierunki wiatrów, które wieją tutaj naprawdę z dużą siłą, sprawiają, że jest to miejsce spotkań konińskich deskarzy ze Stowarzyszenia Windsurfingowego „Windclub”. Brak hangarów oraz bazy noclegowo-gastronomicznej nad jeziorem nie hamują tej formy żeglarstwa. Podgrzewane jezioro to atut tego akwenu. Przyciąga co raz częściej deskarzy z innych regionów kraju, m.in. Kalisza, Pleszewa, Łodzi, Gniezna. Miejsce spotkań i najlepsze warunki do zejścia do wody znajdują się w Koninie-Gosławicach, w południowo-wschodniej części jeziora. Dojazd do plaży windsurfingowej znajduje się za cmentarzem, niedaleko Zamku – siedziby Muzeum Okręgowego w Koninie.
Jezioro Skulskie – jezioro polodowcowe rynnowe o niskich niezalesionych brzegach. Ma dobre warunki do uprawiania windsurfingu, natomiast brakuje odpowiedniej bazy. Do tego większa popularność sąsiedniego jeziora Gopło powoduje, że deskarze częściej wybierają żeglowanie na tym drugim jeziorze.
Zbiornik retencyjny na Powie w Starym Mieście – powierzchnia około 91 ha, poziom wody jest zmienny, regulowany przez zaporę. Usytuowany pod wiatry zachodnie, południowo-zachodnie i południowe. Zwolennicy płaskiej wody znajdą tu coś dla siebie, fala jest bardzo mała i krótka (nawet przy bardzo silnych wiatrach), idealna dla freeriderów i freestylerów.