"Co nowego w polszczyźnie?"
Zespół Szkół Ekonomiczno-Usługowych im. Fryderyka Chopina zaprosił kolejny raz do Żychlina Bardzo Kulturalnego Gościa. Profesor Andrzej Markowski, znawca kultury języka wygłosił 26 października 2015 r. wykład „Co nowego w polszczyźnie?”.
Uczniowie ZSEU oraz gimnazjaliści z Żychlina, Liśca Wielkiego i Starego Miasta usłyszeli z ust przewodniczącego Rady Języka Polskiego uwagi na temat gwałtownego rozwoju polszczyzny w ostatnich dwudziestu latach. Jest on uwarunkowany szybkimi zmianami rzeczywistości. Język ojczysty znamionuje ogromna liczba zapożyczeń i neologizmów. To nieuniknione. Jednak dobra kulturowe są najlepiej wyrażane w językach narodowych.
Współczesna polszczyzna jest migotliwa, zmienna, wieloznaczna. Smoczek (mały smok) nie równa się smoczkowi (gryzakowi). Wyrażenie zapominalskiego – „gdzieś to mam” nie oznacza tego samego co fraza lekceważącego wszystko człowieka: - „mam to gdzieś”. Zaś aktor tragiczny nie ma nic wspólnego z tragicznym aktorem.
Profesor Andrzej Markowski zwrócił uwagę na to, że za pomocą słów zmieniamy rzeczywistość. Mówiąc: „Przysięgam”, zobowiązujemy się do czegoś. Naukowiec przyznał jednak, że nie zawsze miłość tworzy tło słowa „kocham”.
Prelegent mówił ciekawie o etymologii słów rozpasany i rozwiązły. Niewielu słuchaczy zdawało sobie sprawę z pochodzenia tych słów. Wyraz ten oznaczał pierwotnie rozpinającego pas Sarmatę.
Historia przenikała się w wypowiedzi prelegenta ze współczesnością. Back selfie, sweeciak, sweet focia zajmują uwagę młodych pokoleń, które pławią się wręcz w zapożyczeniach z języka angielskiego.
Słowa zmieniają znaczenie. Festiwal, oznaczający niegdyś imprezę artystyczną wysokiej rangi oznacza dziś po prostu pokaz – ziemniaków, dyni czy pierogów. Chciałoby się zawołać: „O tempora, o mores!”.
Drugą część „Festiwalu języka” stanowiła dyskusja – wywiad. Prowadzili ją Kaja Kurlapska (I LO), Kasjan Owsianko (II TE) i Cezary Wojciechowski (II TE). Młodzież dowiedziała się, że wulgaryzmy to błędy kulturowe. Są wynikiem nieradzenia sobie ze światem lub prowokacji. Poznała cele akcji prowadzonych przez Radę Języka Polskiego, które są wymierzone we wszechobecny „hejt”. Mają nader wymowne tytuły: „Uspokójmy polszczyznę”, „Ojczysty dodaj do ulubionych”. Pan profesor wspomniał także o gwarze młodzieżowej, która bardzo szybko dezaktualizuje się. „Rzuć wapno na druty”, czyli poproś rodziców do telefonu jest dziś wyrażeniem zupełnie niezrozumiałym.
Spotkanie zainicjowane przez p. dyrektor Biblioteki Gminy Stare Miasto (prywatnie mamę ucznia ZSEU), Małgorzatę Ast przygotowały organizatorki cyklu Bardzo Kulturalny Gość – Anetta Janc i Justyna Arent. Następne spotkania z Gośćmi niebawem.
Uczniowie ZSEU oraz gimnazjaliści z Żychlina, Liśca Wielkiego i Starego Miasta usłyszeli z ust przewodniczącego Rady Języka Polskiego uwagi na temat gwałtownego rozwoju polszczyzny w ostatnich dwudziestu latach. Jest on uwarunkowany szybkimi zmianami rzeczywistości. Język ojczysty znamionuje ogromna liczba zapożyczeń i neologizmów. To nieuniknione. Jednak dobra kulturowe są najlepiej wyrażane w językach narodowych.
Współczesna polszczyzna jest migotliwa, zmienna, wieloznaczna. Smoczek (mały smok) nie równa się smoczkowi (gryzakowi). Wyrażenie zapominalskiego – „gdzieś to mam” nie oznacza tego samego co fraza lekceważącego wszystko człowieka: - „mam to gdzieś”. Zaś aktor tragiczny nie ma nic wspólnego z tragicznym aktorem.
Profesor Andrzej Markowski zwrócił uwagę na to, że za pomocą słów zmieniamy rzeczywistość. Mówiąc: „Przysięgam”, zobowiązujemy się do czegoś. Naukowiec przyznał jednak, że nie zawsze miłość tworzy tło słowa „kocham”.
Prelegent mówił ciekawie o etymologii słów rozpasany i rozwiązły. Niewielu słuchaczy zdawało sobie sprawę z pochodzenia tych słów. Wyraz ten oznaczał pierwotnie rozpinającego pas Sarmatę.
Historia przenikała się w wypowiedzi prelegenta ze współczesnością. Back selfie, sweeciak, sweet focia zajmują uwagę młodych pokoleń, które pławią się wręcz w zapożyczeniach z języka angielskiego.
Słowa zmieniają znaczenie. Festiwal, oznaczający niegdyś imprezę artystyczną wysokiej rangi oznacza dziś po prostu pokaz – ziemniaków, dyni czy pierogów. Chciałoby się zawołać: „O tempora, o mores!”.
Drugą część „Festiwalu języka” stanowiła dyskusja – wywiad. Prowadzili ją Kaja Kurlapska (I LO), Kasjan Owsianko (II TE) i Cezary Wojciechowski (II TE). Młodzież dowiedziała się, że wulgaryzmy to błędy kulturowe. Są wynikiem nieradzenia sobie ze światem lub prowokacji. Poznała cele akcji prowadzonych przez Radę Języka Polskiego, które są wymierzone we wszechobecny „hejt”. Mają nader wymowne tytuły: „Uspokójmy polszczyznę”, „Ojczysty dodaj do ulubionych”. Pan profesor wspomniał także o gwarze młodzieżowej, która bardzo szybko dezaktualizuje się. „Rzuć wapno na druty”, czyli poproś rodziców do telefonu jest dziś wyrażeniem zupełnie niezrozumiałym.
Spotkanie zainicjowane przez p. dyrektor Biblioteki Gminy Stare Miasto (prywatnie mamę ucznia ZSEU), Małgorzatę Ast przygotowały organizatorki cyklu Bardzo Kulturalny Gość – Anetta Janc i Justyna Arent. Następne spotkania z Gośćmi niebawem.
.png)